konfirmacja

konfirmacja
konfirmacja {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. ż IIa, lm D. konfirmacjacji {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_8}}rel. {{/stl_8}}{{stl_7}}'w Kościele ewangelickim: akt religijny, przez który kandydaci od 14. roku życia, po uprzednim pouczeniu ich i publicznym wyznaniu przez nich wiary, zostają przyjęci w poczet członków gminy' {{/stl_7}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_8}}log. {{/stl_8}}{{stl_7}}'procedura zmierzająca do potwierdzenia prawdziwości twierdzenia, hipotezy w procesie ich weryfikacji' {{/stl_7}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'dawniej: potwierdzenie, uznanie pewnego działania przez najwyższą instancję' <łac.> {{/stl_7}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • konfirmacja — ż I, DCMs. konfirmacjacji; lm D. konfirmacjacji (konfirmacjacyj) 1. rel. «w wyznaniach protestanckich: uroczyste przyjęcie do gminy kościelnej młodzieży w wieku 14 18 lat, poprzedzone zdaniem egzaminu i publicznym wyznaniem wiary» 2. log.… …   Słownik języka polskiego

  • конфирмация — миропомазание, обряд приобщения к церкви юношей и девушек , начиная с 1705 г.; см. Христиани 21. Через польск. konfirmacja от лат. confirmātiō; конфирмовать, начиная с Петра I (см. Смирнов 160), из польск. konfirmowac от лат. confirmāre… …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • конфирмация — и, ж. У католиков и протестантов: обряд приема в церковную общину подростков, достигших определенного возраста. Синонимы: миропома/зание Родственные слова: конфирмацио/нный Этимология: От польского konfirmacja ‘конфирмация’, ‘миропомазание’,… …   Популярный словарь русского языка

  • konfirmacyjny — przym. od konfirmacja a) w zn. 1: Uroczystość konfirmacyjna. b) w zn. 2: Przywilej konfirmacyjny …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”